Dresy na ulicy: między stylowym luzem a sportową gafą
Wyjście ze strefy komfortu często zaczyna się od zmiany szafy. W ostatnich latach moda na sportowy luz przestała być domeną wyłącznie siłowni i bieżni, przenikając do codziennych stylizacji. Problem pojawia się jednak wtedy, gdy zestaw przypomina raczej strój piłkarza wracającego z treningu niż przemyślaną miejską kreację. Jak uniknąć faux-pas, gdy chcemy nosić dresową wygodę bez śmieszności?
Zbyt wielu mężczyzn wpada w pułapkę myślenia, że skoro celebryci tak chodzą, to i ja mogę. Zapominają przy tym, że między stylizacją Davida Beckhama a kolegi z osiedlowego boiska istnieje zasadnicza różnica. Kluczem nie jest sam fakt noszenia sportowych elementów, lecz sposób ich łączenia i dopasowania do sytuacji.
5 grzechów głównych piłkarza po godzinach
Rozpoznanie problemu to pierwszy krok do poprawy. Najczęściej spotykane błędy to: kompletny strój jednej marki sportowej (wygląda jak reklama sklepu), zbyt obcisłe lub przeciwnie – workowate kroje, brudne buty treningowe noszone do wszystkiego, przesadna ilość logotypów oraz łączenie niepasujących kolorystycznie elementów. To przepis na katastrofę.
Przykład? Spodnie dresowe w jaskrawym kolorze, bluza z ogromnym nadrukiem drużyny piłkarskiej i trampki, które widziały lepsze dni. Do tego plecak z logo supermarketu sportowego – i gotowy wzór tego, jak NIE powinno się wyglądać poza boiskiem.
Materiał ma znaczenie: postaw na jakość
Podstawowa różnica między dresem na stadion a do miasta tkwi w tkaninie. Taniocha z marketu będzie wyglądać właśnie tak – tanio. Warto zainwestować w modele z lepszych materiałów: bawełna z domieszką elastanu, softshell czy certyfikowane tkaniny techniczne sprawdzą się znacznie lepiej niż sztuczny polar.
Dobry dres miejski powinien mieć strukturę zbliżoną do chinosów czy jeansów – nie błyszczeć, nie puchnąć w dziwnych miejscach i zachowywać kształt po kilku praniach. Niektóre marki oferują nawet modele z wszytymi szwami imitującymi formalne spodnie, co dodaje im elegancji.
Kolorystyka: mniej znaczy lepiej
Podstawowa zasada – im więcej sportowych elementów w stylizacji, tym bardziej stonowane powinny być kolory. Czarny, szary, granatowy, khaki to bezpieczne bazy. Jeśli już koniecznie chcemy dodać żywszy akcent, niech będzie jeden: czerwone buty do szarych spodni albo żółta czapka do ciemnej bluzy.
Absolutnie unikać należy zestawień w barwach klubowych (chyba że akurat jesteśmy na meczu). Biało-czerwone spodnie z niebiesko-żółtą bluzą mogą wyglądać jak przebranie klauna, nawet jeśli to kolory naszej ukochanej drużyny.
Buty: najważniejszy element stylizacji
To one najczęściej zdradzają piłkarza po godzinach. Zużyte trampki treningowe to najgorszy możliwy wybór do miejskiej stylizacji. Alternatyw jest mnóstwo: designerskie sneakersy, buty trekkingowe w miejskich kolorach, a nawet niektóre modele typu dad shoes – pod warunkiem, że są czyste i w dobrym stanie.
Szczególnie dobrze sprawdzają się minimalistyczne modele w jednolitym kolorze, najlepiej białe, czarne lub szare. Dobrym pomysłem jest też postawienie na buty skórzane w sportowym fasonie – łączą wygodę z elegancją.
Dodatki: subtelność przede wszystkim
Czapka z daszkiem może uratować zły dzień fryzury, ale wybieraj modele bez wielkich logotypów. Prosta czarna lub granatowa bez nadruków będzie uniwersalna. Jeśli chodzi o zegarki, lepiej zostawić pulsometr na trening – w mieście lepiej sprawdzi się minimalistyczny zegarek z gumowym paskiem.
Plecak sportowy to kolejny pułapka – większość wygląda po prostu źle poza kontekstem aktywności fizycznej. Alternatywą mogą być miejskie torby boczne albo plecaki z lżejszych materiałów, ale o bardziej wyrafinowanym designie. Najważniejsze – nie wyglądać, jakbyśmy zaraz biegli na trening.
Od sportu do streetwearu: jak znaleźć złoty środek?
Kluczem jest mieszanie stylów. Bluza dresowa świetnie wygląda z jeansami i skórzanymi butami. Sportowe spodnie można zestawić z oversize’ową koszulą i sneakersami. Kurtka typu bomber powiązana z eleganckim t-shirtem stworzy współczesny look. Ważne, żeby w całej stylizacji był tylko jeden dominujący sportowy element.
W końcu chodzi o to, żeby wyglądać jak człowiek, który dba o styl, a nie jak ktoś, kto właśnie wyszedł z szatni. Wygoda nie musi iść w parze z bylejakością. Z odrobiną uwagi i świadomością tego, co na siebie nakładamy, możemy czuć się komfortowo nie wyglądając przy tym jak statysta z filmu o podwórkowych rozgrywkach.
Pamiętaj – nawet najlepszy outfit nie zastąpi pewności siebie. Jeśli czujesz się dobrze w tym, co nosisz, drobne potknięcia stylistyczne stają się mniej widoczne. Ale po co ryzykować, skoro można wyglądać dobrze i czuć się komfortowo jednocześnie?
